Οι Ταινίες

Ταινίες 2009

 

Το Φεστιβάλ αναζήτησε και βρήκε τα καλύτερα ντοκιμαντέρ από όλο τον κόσμο, ώστε να είναι σε θέση να παρουσιάσει τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα κινηματογραφικής πρωτοπορίας στον τομέα της αναπηρίας. Ταινίες, μέσα από τις οποίες το ζήτημα της αναπηρίας δεν παρουσιάζεται σαν αποκομμένη κοινωνική προβληματική, αλλά σε συνάρτηση με ευρύτερες παραμέτρους όπως o πόλεμος, οι περιβαλλοντικές καταστροφές, οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, το επάγγελμα, η μητρότητα, ο σεξουαλικός προσανατολισμός κτλ. Περισσότερες από 200 συμμετοχές έφτασαν στα γραφεία του Φεστιβάλ από 20 τουλάχιστον χώρες (συμπεριλαμβανομένης βέβαια της Ελλάδας), από τις οποίες, με γνώμονα πάντα την καλλιτεχνική ποιότητα, επιλέχθηκαν οι παρακάτω (παραθέτονται εδώ με αλφαβητική σειρά):

 

ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

 

Αναζητώντας το ρυθμό / Born Without a Beat: The Journey of a Deaf Raver

Όλιβερ Ράιλι-Σμιθ    │ Μεγάλη Βρετανία    │ 2009    │ 12 λεπτά

 

Σύνοψη: Η Λένι λατρεύει τη μουσική και το χορό, αλλά λόγω της κώφωσής της αισθανόταν πάντοτε άβολα όταν έμπαινε σε κάποιο κλαμπ. Τώρα ταξιδεύει στην Ολλανδία, για να παρευρεθεί σ’ ένα ρέιβ πάρτι για κωφούς. Σ’ έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο με δονούμενη πίστα, κωφούς χορευτές και έναν ντι-τζέι που «μιξάρει», εκτός από τη μουσική, και αρώματα, η Λένι μπορεί πλέον, μαζί με αντίστοιχους κωφούς κλάμπερς, να ζήσει το όνειρό της.

 

Βιογραφικό: Ο σκηνοθέτης και συν-παραγωγός Όλιβερ Ράιλι-Σμιθ χρηματοδοτήθηκε για το Αναζητώντας το ρυθμό από το Arts Film Bursary του Ουέστμινστερ το 2008. Έχει επίσης γυρίσει το Close the Door για την καμπάνια ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη καθώς και την κωμωδία μικρού μήκους Pregnant Moments με θέμα την εφηβική εγκυμοσύνη (επίσημη συμμετοχή στο Bacup Film Festival 2008).

 


 

Ανακαλύπτοντας τις λέξεις / Finding the words

Ελίζαμπεθ Χορν    │ ΗΠΑ    │ 2007    │ 54 λεπτά

 

Σύνοψη: Η ιστορία οκτώ «τέλειων» μωρών που διαγνώστηκαν με αυτισμό σε παιδική ηλικία και τον οποίων οι οικογένειες έδωσαν μάχη κατά της προκατάληψης, της παραπληροφόρησης και της απόγνωσης για να γίνουν τα παιδιά τους καλά. Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε σε δεκατρείς περιοχές των ΗΠΑ και είναι αποτέλεσμα συνολικής εργασίας, παρουσιάζοντας στοιχεία από το μακρύ συναισθηματικό ταξίδι κάθε οικογένειας μέσα από βίντεο, φωτογραφίες και ιατρικές αναφορές καθώς και συνεντεύξεις με τις οικογένειες, τους γιατρούς των παιδιών, θεραπευτές και φίλους. Ένα σχόλιο πάνω σ’ αυτές τις εκπληκτικές ιστορίες έρχεται από μια ομάδα ιατρών που εργάζονται όλοι μαζί για να ξαναγράψουν το μέλλον των παιδιών που υποφέρουν από τη νόσο με την αποδοχή μιας αναπάντεχα επίμαχης πρότασης: τα παιδιά με αυτισμό μπορούν να θεραπευτούν.

 

Η ταινία Ανακαλύπτοντας τις λέξεις εξετάζει τις νέες μεθόδους στην αντιμετώπιση του αυτισμού. Ο γιατρός Άντριου Γουέκφιλντ, ήρωας για πολλές οικογένειες στη Μεγάλη Βρετανία, σήμερα αντιμετωπίζει τις κατηγορίες της ιατρικής κοινότητας για χρήση ανορθόδοξων μεθόδων θεραπείας σχετικά με τον αυτισμό.

 

 

Βιογραφικό: Η Ελίζαμπεθ Χορν είναι σκηνοθέτις και παραγωγός. Η εταιρία της αναλαμβάνει μεγάλων προδιαγραφών παραγωγές για λογαριασμό, μεταξύ άλλων, της Apple Computer, της Gap, του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, της Oracle, της Tandem κτλ. 

 

 


 

 

Αντουάν / Antoine

Λάουρα Μπάρι    │ Καναδάς    │ 2008    │ 82 λεπτά

Σύνοψη: Η αληθινή-φανταστική ζωή του Αντουάν, ενός πεντάχρονου τυφλού αγοριού που είναι εξαιρετικά δραστήριος, κάνει τον ντετέκτιβ, μπορεί και παίρνει μόνος του αποφάσεις, έχει τη δική του ραδιοφωνική εκπομπή και λατρεύει τις τηλεφωνικές συνομιλίες. Κατά τη διάρκεια δύο χρόνων χρησιμοποιεί ένα μίνι μικρόφωνο κινηματογραφικού συνεργείου, ώστε να μπορεί να καταγράφει τους ήχους του περιβάλλοντός του. Μ’ αυτόν τον τρόπο, γίνεται ο ηχολήπτης και συνδημιουργός στο σάουντρακ αυτής της ταινίας.

 

 

 

Βιογραφικό: Η Λάουρα Μπάρι γεννήθηκε στην Αργεντινή, αλλά τα τελευταία είκοσι χρόνια ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά. Μέσα στην τετραετία 1999-2002 σκηνοθέτησε πάνω από 300 μίνι ντοκιμαντέρ, για λογαριασμό του τηλεοπτικού προγράμματος Cornemuse. To Antoine προβλήθηκε σε σημαντικά διεθνή φεστιβάλ, όπως το Hot Docs του Καναδά και το Tribeca Film Festival στη Νέα Υόρκη.

 


 

Απαγορευμένες πράξεις / Forbidden Acts

Τοντ Χέρμαν    │ ΗΠΑ    │ 2006    │ 12 λεπτά

 

Σύνοψη: Ο σκηνοθέτης Τοντ Χέρμαν παρουσιάζει με εξαιρετικά λυρικό τρόπο τρία ποιήματα του μαύρου συγγραφέα με αναπηρία Λίροϊ Μουρ. Η κινηματογραφική δεινότητα του Herman συνδυάζεται έξοχα με την ποίηση του Mουρ, επιτυγχάνοντας ένα εύστοχο σχόλιο πάνω στην εικόνα του ανάπηρου σώματος και της σεξουαλικότητάς του. Μέσω μιας οπτικοποιημένης ποιητικής προσέγγισης, ο Μουρ ασκεί κριτική πάνω στα κοινωνικά στερεότυπα, που δεν επιτρέπουν στα άτομα με αναπηρία να εκφράσουν ελεύθερα τις βαθύτερες ερωτικές τους επιθυμίες. Μια δυνατή ταινία, που χωρίς αμφιβολία βλέπει πολύ μακρύτερα απ’ τα δυσδιάκριτα σύνορα αναπηρίας και σεξουαλικότητας.

  

 

Βιογραφικό: Ο Τοντ Χέρμαν είναι σκηνοθέτης και φωτογράφος. Οι ταινίες του είναι ένας συνδυασμός ντοκιμαντέρ και ποιητικών εικόνων, μέσα από τις οποίες αναζητά την κρυμμένη ομορφιά και το μυστήριο της καθημερινότητας. Δουλειές του έχουν βραβευτεί σε διεθνή φεστιβάλ, όπως το Golden Gate Award του Σαν Φρανσίσκο.

 



Βαδίζοντας πάνω στις γραμμές / Walking on Lines

Ιωάννα Μύρκα    │ Ελλάδα    │ 2007    │ 2 λεπτά

 

Σύνοψη: Περφόρμανς που πραγματοποιήθηκε στο Βελιγράδι το 2007 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ site z-1. Η εικαστική καλλιτέχνης Ιωάννα Μύρκα σημειώνει πάνω στην παλάμη της με μπλε μολύβι τις γραμμές του πεπρωμένου και στη συνέχεια τις ουλές που έχει στο πόδι και το πρόσωπο της. Με τον τρόπο αυτό θέλει να δείξει ότι κάποια ιδιαίτερα σημάδια που φέρουμε πάνω μας γίνονται με τον καιρό απλές γραμμές και τίποτε περισσότερο.

 

 

 

Βιογραφικό: Η Ιωάννα Μύρκα γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο διατμηματικό πρόγραμμα «Ψηφιακές Μορφές Τέχνης» της Α.Σ.Κ.Τ. Έχει επίσης σπουδάσει γλυπτική και γραφιστική. Εκθέσεις της έχουν φιλοξενηθεί σε πολλές αίθουσες τέχνης στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης.

 

 



Βαθύ βιολετί / Deep Violet

Ιγκλίκα Τριφόνοβα    │ Βουλγαρία    │ 2008    │ 6 λεπτά

 

Μπροστά στο μικρόφωνο ενός μπαρ στα περίχωρα της Σόφιας, η Ντέσι, μια τυφλή τραγουδίστρια, μας αποκαλύπτει τα όνειρά της, τις κρυφές της σκέψεις για την ευτυχία, την ελπίδα, το φόβο, δίνοντάς μας τη δική της εικόνα για τον κόσμο. Μέσα από την τέχνη της, εκφράζει την αγάπη της για τη ζωή και μας αποκαλύπτει πώς αντιλαμβάνεται τα μεγάλα γεγονότα του πλανήτη. Μια σύντομη, λιτή ταινία από τη Βουλγαρία, που ξεχωρίζει για την ευθύτητα και την εξομολογητική της διάθεση.

 

 

 

Βιογραφικό: Η Ιγκλίκα Τριφόνοβα συγκαταλέγεται στους ελάχιστους βούλγαρους σκηνοθέτες που έχουν διακριθεί στο χώρο του ντοκιμαντέρ αλλά και των ταινιών μυθοπλασίας. Η πρώτη της ταινία Letters to America παρουσιάστηκε σε περισσότερα από σαράντα φεστιβάλ διεθνώς και ήταν υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2001. Οι ταινίες της έχουν βραβευθεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και η ίδια έχει τιμηθεί με το βραβείο Trailblazer στις Κάννες για τη συμβολή της στον τομέα του ντοκιμαντέρ.

 


 

Βραζιλιάνικο όνειρο / The Greatest Show on Earth

Ρόζα Ρότζερς    │ Μεγάλη Βρετανία    │ 2007    │ 24 λεπτά

 

Σύνοψη: Μια 25χρονη κωφή κοπέλα από την Αγγλία λατρεύει το χορό. Από τα τρία της χρόνια ο χορός είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζει τα συναισθήματα της –από χαρά μέχρι θυμό. Μεγαλωμένη σ’ ένα περιβάλλον ανθρώπων με ακοή όπου δεν τις επιτρεπόταν να χρησιμοποιεί τη νοηματική, ο χορός έγινε η διέξοδος για όλα τα συναισθήματα που δεν μπορούσε να εκφράσει αλλιώς. Ονειρεύεται να λάβει μέρος στο διάσημο ετήσιο καρναβάλι του Ρίο στη Βραζιλία. Η κάμερα την ακολουθεί στο ταξίδι της στη Βραζιλία, που αλλάζει τη ζωή της, καθώς μαθαίνει να χορεύει σάμπα σε μια από τις καλύτερες σχολές χορού στο Ρίο, με την οποία εμφανίζεται στο καρναβάλι ανάμεσα στους καλύτερους σαμπίστες της χώρας. Μια ταινία γεμάτη χρώμα και χαρά που γυρίστηκε και από άτομα με αναπηρία.

 

 

Βιογραφικό: Η Ρόζα Ρότζερς έχει σκηνοθετήσει δεκάδες ντοκιμαντέρ ταξιδεύοντας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Οι περιηγήσεις της την οδήγησαν σ’ ένα μοναδικό οδοιπορικό, από το Ρίο της Βραζιλίας μέχρι το Πεκίνο. Οι ταινίες της έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, ενώ δύο φορές ήταν υποψήφια για το σημαντικό βραβείο One World Media.

 



Γοητευτικές ατέλειες / The Charm of Harm

Γκέραλντ Τόιφελ    │ Αυστρία    │ 2005    │ 45 λεπτά

 

Σύνοψη: Μια ταινία για την ομορφιά του σώματος με ακρωτηριασμό. Οδηγοί έξι γυναίκες από διαφορετικά μέρη του κόσμου. Μέσα από τις κατάλληλες ερωτήσεις, οι γυναίκες εξηγούν τη σχέση με το σώμα τους και την αγάπη τους για τις τέχνες και τον αθλητισμό.

 

 

 

 

Βιογραφικό: Ο Γκέραλντ Τόιφελ γεννήθηκε το 1956 στη Βιέννη. Αρχικά σπούδασε γερμανική και αγγλική λογοτεχνία, φιλοσοφία και καλές τέχνες. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε αυστριακά περιοδικά και στον ραδιοφωνικό σταθμό ORF. Έκανε ραδιοφωνικά ντοκιμαντέρ και από το 1995 άρχισε να γυρίζει ντοκιμαντέρ με κοινωνικά θέματα για την τηλεόραση.

 

  



Γράμμα στον Λου / Letter to Lou

Λουκ Μπολάν    │ Βέλγιο    │ 2006    │ 80 λεπτά

 

Σύνοψη: Ο Λου είναι ένα αγόρι τυφλό, πολύ διαφορετικό, που βλέπει μόνο με την καρδιά του. Το γεγονός αυτό έχει αναγκάσει τους γονείς του να προσαρμοστούν σε μια νέα πραγματικότητα. Ο Λου είναι ένας μικρός πρίγκιπας, τετραπέρατος και γεμάτος χιούμορ. Ο θεατής έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει τα πρώτα έξι χρόνια της ζωής του μικρού αγοριού, μέσα από τα μάτια του σκηνοθέτη πατέρα του.

 

 

Βιογραφικό: Ο βέλγος σεναριογράφος και σκηνοθέτης Λουκ Μπολάν έχει γυρίσει πάνω από πενήντα ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Ανάμεσά τους οι: Une sirène dans la nuit, La Torpille, Je déBLOG.

 

 


 

Erotica Italiana: Το Καμασούτρα των ατόμων με αναπηρία / Erotica Italiana: The Disabled Person's Kamasutra

Αλμπέρτο ντ’ Ονόφριο    │ Ιταλία    │ 2008    │ 53 λεπτά

 

Σύνοψη: Η αναπηρία του Γκαμπριέλε Βίτι, που μεγάλωσε σ’ ένα μικρό χωριό στην ευρύτερη περιοχή του Αρέτσο, δεν στάθηκε εμπόδιο στις σχέσεις του στο φιλικό και οικογενειακό του περιβάλλον. Μεγαλώνοντας, αποφασίζει να υπερασπιστεί τα σεξουαλικά δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρία και αρχίζει να λαμβάνει μέρος σε συνέδρια γύρω απ’ αυτό το θέμα. Αυτή του η ανησυχία τον ωθεί να γράψει ένα βιβλίο με τίτλο Το Καμασούτρα των ατόμων με αναπηρία, όπου υποστηρίζει με θέρμη τις απόψεις του. Στο φακό εξομολογείται τις σεξουαλικές του «εξερευνήσεις», από την πρώτη του σχέση με μια «φυσιολογική» κοπέλα μέχρι το ραντεβού του στη Ρώμη με μια γαλλίδα συνοδό...

 

Βιογραφικό: Ως σκηνοθέτης και παραγωγός, ο Αλμπέρτο ντ’ Ονόφριο έχει στο ενεργητικό του πολλά ντοκιμαντέρ για τη RAI και τη MEDIASET, ταινίες για τα αμερικάνικα συγκροτήματα της νέας σκηνής της ροκ Polyrock και Urban Verbs (RΑΙ 3), κ.ά.


 

Η αυλή του Ράφατ / Everybody from my courtyard

Μίρον Βόιντιλο    │ Πολωνία    │ 2006    │ 28 λεπτά

 

Σύνοψη: Ο Ράφατ, ένα αγόρι με αναπηρία, διεκδικεί τη θέση του μέσα στον μικρόκοσμο της γειτονιάς του στο Λοτζ της Πολωνίας. Ο σκηνοθέτης ξεδιπλώνει με ευαισθησία την ανάγκη του και την ισχυρή του επιθυμία να έχει ισότιμη παρουσία στην παιδική αυτή παρέα.

 

Βιογραφικό: Ο Μίρον Βόιντιλο γεννήθηκε στο Γκντανσκ της Πολωνίας το 1977. Έχει στο ενεργητικό του πάνω από δεκαπέντε ταινίες μικρού μήκους, ενώ παράλληλα σπουδάζει στην Κινηματογραφική Ακαδημία του Λοτζ.

 


 

Η υφή της ψυχής μας / Texture of our Soul

Ντεεπάκ Γκέρα    │ Ινδία    │ 2008    │ 12 λεπτά

 

Σύνοψη: Η ζωή μέσα σε μια κοινότητα λεπρών στην Ινδία και οι δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουν ελπίζοντας σ’ ένα καλύτερο αύριο. Ένα σκληρό φιλμ, που περιγράφει τον πόνο και την εξαθλίωση των λεπρών, καθώς και την απομόνωσή τους από τον κόσμο.

  

 

 

Βιογραφικό: Ο 42χρονος μηχανικός Ντεεπάκ Γκέρα είναι ο υπεύθυνος του μεγαλύτερου θεατρικού γκρουπ στο Ρατζαστάν με περισσότερες από 90 παραγωγές στο ενεργητικό του. Έχει σκηνοθετήσει την ταινία μικρού μήκους Eyes and Dreams, ενώ το Texture of our Souls απέσπασε το δεύτερο βραβείο στο Φεστιβάλ SOMS (Σχολή Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας) το 2008.

 



Η φάκα / The Trap

Μαρίνα Δανέζη    │ Ελλάδα    │ 2009    │ 23 λεπτά

 

Σύνοψη: Όταν ανυποψίαστος πιαστείς στη Φάκα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι έφτασε το τέλος. Η Φάκα αποτελεί μα ταινία τεκμηρίωσης για την αποκατάσταση των αναπήρων (και όχι μόνο). Ψυχιατρεία-αποθήκες ανθρώπων και ξενώνες που βρίσκονται σε κίνδυνο στην χριστουγεννιάτικη Αθήνα του 2009. Ο Διονύσης είναι 34 χρόνων και ζει με τη μητέρα του. Είναι τετραπληγικός και έχει ελαφρά νοητική καθυστέρηση. Αγαπά τις κυριακάτικες βόλτες, το τραγούδι, να μιλά στο τηλέφωνο και να πίνει κρυφά κόκα κόλα! Το μέλλον του είναι αβέβαιο. Όπως λέει και ο ίδιος: «Είναι πάρα πολύ δύσκολα στη σημερινή κοινωνία που ζούμε. Καλά, οι γονείς μας θα φύγουνε, αλλά εμείς, τα παιδιά, τι έχουμε να δούμε;».

 

 

Βιογραφικό: Η Μαρίνα Δανέζη γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θέατρο στη σχολή «Δήλος» της Δήμητρας Χατούπη. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως ηθοποιός στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Η πρώτη της ταινία Ο χρονοπειρατής απέσπασε εύφημο μνεία στο digi 2008 του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας.

 

 


 

Kill Gil 2 ½

Τζιλ Ροσελίνι    │ Ιταλία    │ 2008    │ 89 λεπτά

 

Σύνοψη: Μάιος 2007. Ο Τζιλ Ροσελίνι βρίσκεται στο Τορίνο για να παρουσιάσει το πρότζεκτ «Αργώ»: πώς ένα σκάφος του οποίου το πλήρωμα αποτελείται από άτομα με αναπηρία πρόκειται να λάβει μέρος στους ιστιοπλοϊκούς αγώνες της Αμερικής, το περίφημο America’s Cup. Αυτές είναι οι τελευταίες μέρες πριν έρθει κι ο ίδιος αντιμέτωπος με τα παιχνίδια της μοίρας και δώσει τη δική του μάχη με τον πόνο και τις αλλεπάλληλες εγχειρήσεις. Με όπλα το όνειρο, την κοινωνική ευαισθησία, το χιούμορ και τις αναμνήσεις, ο Τζιλ θα καταγράψει με εξαιρετικό τρόπο σαν σε ημερολόγιο το δικό του οδοιπορικό στον πόνο μέχρι το τέλος.

 

Βιογραφικό: Γιος του διάσημου σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι, ο Τζιλ ξεκίνησε την καριέρα του, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, συνεργαζόμενος με τον Μάρτιν Σκορσέζε και τον Σέρτζιο Λεόνε. Λίγο αργότερα στράφηκε στη σκηνοθεσία και παραγωγή ντοκιμαντέρ με ευρύ κύκλο θεμάτων, από την άγρια φύση μέχρι πολιτικοκοινωνικά γεγονότα, ιδρύοντας τη δική του εταιρία παραγωγής Rossellini & Associates Production Company με έδρα τη Νέα Υόρκη και το Νέο Δελχί. Πολλές από τις ταινίες του έχουν προβληθεί σε διεθνούς φήμης φεστιβάλ, όπως αυτά των Καννών και της Βενετίας.

 


 

Λευκός ήχος / White Sound

Σάρα Τράκτον    │ Αυστραλία    │ 2008    │ 6 λεπτά

 

Σύνοψη: Τι σημαίνει ζωή χωρίς ήχους; Καθώς το ηχητικό χάος ολοένα αυξάνεται γύρω μας, η σιωπή γίνεται ήχος από μόνη της. Μέσα απ’ τις εμπειρίες της Ράνιας και του Φίλιπ, δύο κωφών Αυστραλών, η ταινία αναζητά τον ήχο της σιωπής, τον «λευκό ήχο», τον πιο δυνατό ήχο απ’ όλους. Η Ράνια περιγράφει τον τρόπο που διαβάζει τα χείλη των συνομιλητών της μέσα σ’ ένα κλαμπ, ζώντας σ’ έναν δικό της μαγικό άηχο κόσμο, ενώ ο Φίλιπ εξηγεί πώς αντιλαμβάνεται τη μουσική μέσα από τις δονήσεις στο πάτωμα. Η ταινία χρησιμοποιεί τους ήχους, τη σιωπή και τη δύναμη της φαντασίας για να μας μεταφέρει τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τον ηχητικό κόσμο οι κωφοί.

 

 

Βιογραφικό: Η Σάρα Τράκτον έχασε οριστικά την ακοή της γύρω στα είκοσί της χρόνια, γεγονός που της επιτρέπει να διαθέτει δυνατή ηχητική μνήμη, την οποία και χρησιμοποιεί στον Λευκό ήχο για να εξερευνήσει την ιδέα του να ζει κανείς σ’ έναν άηχο κόσμο. Μπορεί και διαβάζει τα χείλη σε 68 γλώσσες. Το 2008 κέρδισε το βραβείο Spirit of SHHH για τη συμβολή της στην ευαισθητοποίηση γύρω από θέματα που αφορούν την κώφωση. Εκτός από βραβευμένη σκηνοθέτις και συγγραφέας, έχει ενεργή δράση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία. Έχοντας αποσπάσει το TV Atom Award, ο Λευκός ήχος έχει προβληθεί σε φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο.

 


 

Μαθήματα φωτογραφίας / A Guide to Taking a Photo

Γκρεγκ Σλάτερι    │ Μεγάλη Βρετανία    │ 2008    │ 3 λεπτά

 

Σύνοψη: Η 18χρονη Ρεβέκκα Σόντερς πρέπει να ωριμάσει πολύ γρήγορα, αφού λόγω της ασθένειας της μητέρας της είναι η μόνη που μπορεί να φροντίσει τα μικρά ετεροθαλή αδέλφια της και να κρατήσει ψηλά το ηθικό της οικογένειας.

 


 

Βιογραφικό: Ο Γκρεγκ Σλάτερι γεννήθηκε στην Αυστραλία. Εργάζεται ως μοντέρ στο Culture Show στο BBC2. Έχει στο ενεργητικό του δύο ακόμη ταινίες: τις Pierced Off και Self Serve.

 


 

Μόνο με την αφή / Tactility

Τζούλια Κόλμπεργκερ    │ Πολωνία    │ 2007    │ 15 λεπτά

 

Σύνοψη: Η Βανέσα, μια νεαρή μητέρα, προσπαθεί με όλες της τις δυνάμεις να δώσει ζωή στα δυο μωρά παιδιά της, που γεννήθηκαν με αναπηρία. Ο μικρός Ιγνάσιο και ο αδερφός του δεν μπορούν να δουν και ν’ ακούσουν, και αντιμετωπίζουν δυσκολία στην κίνηση. Οι γονείς τους, ωστόσο, επιλέγουν να δουν τη φωτεινή πλευρά της ζωής και με περίσσιες δόσεις αγάπης μεταμορφώνουν τους γιους τους σε δυο ευτυχισμένα παιδιά. Μια εξαιρετικά ευαίσθητη ταινία από την Πολωνία, ύμνος στη ζωή.

 

Βιογραφικό: Η Τζούλια Κόλμπεργκερ γεννήθηκε το 1978 στη Βαρσοβία. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία και φιλολογία στο Παρίσι και στην Τουρ της Γαλλίας. Βρίσκεται στο τρίτο έτος των κινηματογραφικών σπουδών της στο Λοτς της Πολωνίας. Το Mόνο με την αφή είναι η τρίτη της ταινία.

 


 

Ο μικρός μου αδερφός από το φεγγάρι / Mon petit frère de la lune

Φρεντερίκ Φιλιμπέρ    │ Γαλλία    │ 2008    │ 6 λεπτά

 

Σύνοψη: Ταινία κινουμένων σχεδίων από τη Γαλλία, στο οποίο ένα μικρό κορίτσι μας περιγράφει την προσωπικότητα και τις αντιδράσεις του μικρού αυτιστικού αδερφού της. Ιδιαίτερα προσεγμένο κείμενο, από την ενδιαφέρουσα οπτική γωνία ενός παιδιού-παρατηρητή, που με τα δικά του μάτια «φιλτράρει» και τελικά δίνει το δικό του στίγμα για τον αυτισμό. 

 

 

 

Βιογραφικό: Από το 1995 ο Φρεντερίκ Φιλιμπέρ συνεργάζεται με παιδιά και εφήβους στη δημιουργία ταινιών κινουμένων σχεδίων. Σήμερα εργάζεται για τη δημιουργία της έκτης του ταινίας Le Monsieur du Cinquième.

 

 


 

Οι άσωτοι υιοί / Prodigal Sons

Κίμπερλι Ριντ    │ ΗΠΑ    │ 2008    │ 86 λεπτά

 

Σύνοψη: Επιστροφή στις ρίζες. Τρία αδέρφια –μια τρανσέξουαλ γυναίκα, ένας ομοφυλόφιλος άνδρας και ο υιοθετημένος αδερφός τους, που ανακαλύπτει ότι είναι εγγονός του Όρσον Ουέλς και της Ρίτας Χέιγουορθ– γυρίζουν στη Μοντάνα, απ’ όπου κατάγονται. Μια συγκλονιστική οικογενειακή ιστορία ξεδιπλώνεται, σε μια περιπλάνηση αυτογνωσίας και αποκαλύψεων.

  

 

 

Βιογραφικό: Η Κίμπερλι Ριντ είναι η πρώτη σκηνοθέτις που έκανε εγχείρηση αλλαγής φύλου. Ξεκίνησε την καριέρα της σκηνοθετώντας ταξιδιωτικά ντοκιμαντέρ. Για τέσσερα συνεχόμενα έτη η δουλειά της συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα του Independent Film Week στις ΗΠΑ. Οι Άσωτοι Υιοί είναι το πρώτο της μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ.

 

 


 

Οικολογία / Ecologia

Χρήστος Ακρίδας    │ Ελλάδα    │ 2008    │ 4 λεπτά

 

Σύνοψη: Η διαβίωση μέσα στο αστικό περιβάλλον αναγκάζει τον άνθρωπο ν’ ανακηρύξει τον εαυτό του προστατευόμενο είδος. Οικολογία δεν είναι μόνο τα ζώα και η φύση. Ο Ανδρέας Κουζέλης δίνει το μήνυμα για συλλογική δραστηριοποίηση ώστε τα υλικά κέρδη να σταματήσουν να υπονομεύουν το αύριο. Ας δοθεί η ευκαιρία να χαρίσουμε στο ανθρώπινο γένος έναν καλύτερο κόσμο.

 

 

Βιογραφικό: Ο Χρήστος Ακρίδας είναι απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1982). Έχει σκηνοθετήσει πολλές ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές και ντοκιμαντέρ όπως, μεταξύ άλλων, τα: Καλλίνικο, Βυζαντινά ψηφιδωτά, Μιχάλης Τερζής, Μεσημβρία η Ελληνική, Κάτω από το βλέμμα του Δία. Έχει επίσης συνεργαστεί στις τηλεοπτικές σειρές Τέχνη και Πολιτισμός, Μονόγραμμα και Φωτόσφαιρα.

 


 

Όχι σκάλες! Ράμπες! / Steps, No! Ramps, Yes!

Άλεξ Ρίτσαρντσον & Έλσπετ Ουόλντι    │ Μεγάλη Βρετανία / Μπαγκλαντές    │ 2009    │ 23 λεπτά

 

Σύνοψη: Τα όνειρα του νεαρού φοιτητή Ρέζα για μια πανεπιστημιακή καριέρα που θα τον βγάλει απ’ το οικονομικό αδιέξοδο και θ’ απαλλάξει τους γέρους γονείς του από τη φτώχεια διαλύονται τη στιγμή που κακοποιοί εισβάλλουν στο μαγαζί όπου εργάζεται και τον πυροβολούν στα πόδια, αφού αυτός αρνείται να τους παραδώσει τα χρήματα του ταμείου. Ο νεαρός άντρας καταλήγει στο αμαξίδιο, διαπιστώνοντας έντρομος ότι στη χώρα του δεν υπάρχει η παραμικρή πρόνοια για ανθρώπους σαν κι αυτόν, αφού τα μαγαζιά της πόλης δεν διαθέτουν ράμπες και δεν είναι προσπελάσιμα. Μέσω της τραγικής ιστορίας του Ρέζα, ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με τα τεράστια προβλήματα των ανθρώπων με αναπηρία στο Μπαγκλαντές, όπου η έλλειψη υποδομής δεν τους επιτρέπει να ενταχθούν στην τοπική κοινωνία, αφού πρέπει να παλεύουν καθημερινά για τα αυτονόητα. Μια ταινία που γυρίστηκε από ανθρώπους με αναπηρία.

 


Βιογραφικά: Ο Άλεξ Ρίτσαρντσον, εκτός από σκηνοθέτης, είναι κάμεραμαν και μοντέρ. Αυτή είναι η πρώτη του ταινία με ανθρωπιστικό περιεχόμενο.

 

 

Η Έλσπετ Ουόλντι αποφάσισε ν’ ασχοληθεί με τον κινηματογράφο όταν το Κέντρο Αποκατάστασης Ατόμων με Αναπηρία στο Μπαγκλαντές (CRP) της ανέθεσε να γράψει το σενάριο για μια ταινία. Έχει ιδρύσει την εταιρία Purple Field Productions, όπου γυρίζονται ταινίες με ανθρωπιστικό περιεχόμενο. Στο κινηματογραφικό προσωπικό της εταιρίας περιλαμβάνονται και άτομα με αναπηρία.

 


 

Στην όχθη / Strand

Λέεντερτ Ποτ & Άνια Χίντινγκα    │ Ολλανδία    │ 2005    │ 7 λεπτά

 

Σύνοψη: Μια ποιητική καταβύθιση στην ανθρώπινη υπόσταση, μια αναζήτηση για το ποιοι πραγματικά είμαστε, μια ταινία από καλλιτέχνες κωφούς. Ένας χορός των αισθήσεων που αναπτύσσεται ανάμεσα στον ποιητή και την κάμερα. Η ομορφιά και η δύναμη της ποίησης στη νοηματική γλώσσα μέσα από ένα μονοπλάνο.

  

 

Βιογραφικά: Ο Λέεντερτ Ποτ γυρίζει ντοκιμαντέρ και ταινίες μικρού μήκους από το 1986. Είναι κυρίως γνωστός για τις ταινίες που έχει γυρίσει με θέμα τη μουσική και την αναπηρία. Πολλές από τις ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ και έχουν προβληθεί από την ολλανδική τηλεόραση.

 

Στις τελευταίες σκηνοθεσίες της Άνιας Χίντινγκα συγκαταλέγονται οι ταινίες: Culture or no Culture? (η διαμάχη γύρω από το θέμα της εκπαίδευσης των κωφών), Cat Ball Float. Η πιο πρόσφατη παραγωγή της είναι το Noise in my Head (4 ντοκιμαντέρ για τα κωφά παιδιά).

 


 

Συμπεριλαμβάνοντας τον Σάμιουελ / Including Samuel

Νταν Χαμπίμπ    │ ΗΠΑ    │ 2008    │ 58 λεπτά

 

Σύνοψη: Η ιστορία του Σάμιουελ και τεσσάρων άλλων οικογενειών που έχουν παιδιά με αναπηρία, μεταξύ άλλων αυτισμό, σχιζοφρένεια και εγκεφαλική παράλυση. Μια εξαιρετική, ρεαλιστική εξιστόρηση του αγώνα που δίνουν αυτές οι οικογένειες αλλά και της χαράς που απολαμβάνουν. Ο σκηνοθέτης παραδέχτηκε πως μέσα από τον γιο του αναγκάστηκε να έρθει αντιμέτωπος με τις προκαταλήψεις του. «Τους ανθρώπους που δεν έμοιαζαν μ’ εμένα ή δεν μιλούσαν σαν εμένα συνήθως τους θεωρούσα λιγότερο έξυπνους και ικανούς και μου ήταν αδιάφοροι. Έτσι όμως, σκέφτηκα, θα δει και ο κόσμος τον Σάμιουελ;»

 

 

 

Βιογραφικό: Ο Νταν Χαμπίμπ είναι διευθυντής του φωτογραφικού τμήματος στην εφημερίδα Concord Monitor από το 1995. Το 2006 τιμήθηκε με το Photography Editor Award, ενώ στο παρελθόν έχει αποσπάσει άλλα 6 βραβεία ως Φωτογράφος της Χρονιάς στο Νιου Χάμσαϊρ. Η ταινία του απέσπασε πρόσφατα το βραβείο του TASH.

 

 


 

Σώμα πολέμου / Body of War

Φιλ Ντόναχιου & Έλεν Σπάιρο    │ ΗΠΑ    │ 2008    │ 87 λεπτά

 

Σύνοψη: Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για το αληθινό πρόσωπο του πολέμου σήμερα. Ήρωας του ο Τόμας Γιανγκ, ένας 25χρονος άνδρας παραπληγικός από σφαίρα που δέχτηκε στη σπονδυλική του στήλη λίγες μέρες αφότου είχε φτάσει στο Ιράκ. Η ταινία, που έχει αποσπάσει πολλά βραβεία, παρακολουθεί τον Τόμας όταν έχει πλέον επιστρέψει στο σπίτι του, μεταμορφωμένος σε ακτιβιστή που έχει βρει τη δική του φωνή στον αγώνα κατά του πολέμου. Μια εσωτερική ματιά στην ψυχή και την καρδιά ενός ηρωικού προσώπου, ένα δριμύ κατηγορώ στα γεράκια του Λευκού Οίκου.

 


Βιογραφικά: Επί 29 χρόνια ο Φιλ Ντόναχιου καταπιάνεται, μέσα από τη δημοφιλή εκπομπή του The Phil Donahue Show, με κάθε θέμα (ανθρώπινη συμπεριφορά, πολιτικοκοινωνικά και μεγάλα διεθνή γεγονότα). Είναι ο εμπνευστής του talk show και έχει φιλοξενήσει στο στούντιό του προσωπικότητες απ’ όλο τον κόσμο. Έχει βραβευτεί με περισσότερα από είκοσι Emmy. 

 

 

 

Εδώ και δύο δεκαετίες η Έλεν Σπάιρο δημιουργεί ταινίες που έχουν υπερβεί τη στενή έννοια του όρου «ντοκιμαντέρ», όπως οι Diana’s Hair Ego, Atomic Ed and the Black Hole, Are the Kids Alright?, Troop 1500, αποσπώντας πολλά διεθνή βραβεία. Η ίδια προσωπικά έχει επίσης δεχθεί πολλές τιμητικές διακρίσεις. Οι ταινίες της προβάλλονται σε όλο τον κόσμο και περιλαμβάνονται στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης.

 




Τα τραγούδια του Ρόμπερτ / Mister Spazzman

Σουζάν Ζιρό    │ ΗΠΑ    │ 2007    │ 47 λεπτά

 

Σύνοψη: Επαγγελματίας μουσικός και πολιτικός ακτιβιστής πριν από το ατύχημα, σήμερα εκφράζει τις απογοητεύσεις και τα πάθη του μέσα από τη μουσική που γράφει χρησιμοποιώντας έναν υπολογιστή που ενεργοποιείται με τη φωνή. Έντονα, αστεία και μερικές φορές εντελώς άσεμνα, τα τραγούδια του Ρόμπερτ αποτελούν μεταφορά της ίδιας του της ζωής. Η Εκκλησία και η πίστη, το σεξ και οι εραστές, οι σχέσεις με τους φίλους, την οικογένεια, οι αποκλειστικές νοσοκόμες, όλα περνάνε μέσα από τη μουσική του.

 

Βιογραφικό: Η Σουζάν Ζιρό έχει σκηνοθετήσει αρκετά ντοκιμαντέρ: Havana Bienal, Let our People Grow (για την ιατρική χρήση της μαριχουάνας), The Ultimate Dive (για την «τέχνη» να βρίσκεις ενδιαφέροντα αντικείμενα στα σκουπίδια), Girl Beat-Power of the Drum (για μια βραζιλιάνικη ομάδα κρουστών που αποτελείται μόνο από γυναίκες). Στα Τραγούδια του Ρόμπερτ, όπου εξερευνά τη θεραπευτική μέθοδο της μουσικής, πρωταγωνιστής είναι ο γαμπρός της.

 


 

Terra Incognita: Χαρτογραφώντας την έρευνα για τα βλαστοκύτταρα / Mapping Stem Cell Research: Terra Incognita

Μαρία Φινίτσο    │ ΗΠΑ    │ 2007    │ 83 λεπτά

 

Σύνοψη: Ο νευρολόγος Τζακ Κέσλερ δέχεται ένα τηλεφώνημα που θα του αλλάξει για πάντα τη ζωή. Η κόρη του έπεσε ενώ έκανε σκι, τραυμάτισε τον νωτιαίο της μυελό. Ο Κέσλερ ωστόσο δεν το βάζει κάτω. Ανακατασκευάζει το επιστημονικό του εργαστήριο με σκοπό να βρει την κατάλληλη θεραπεία για την κόρη του. Μια ταινία που καταγράφει τον αγώνα του Κέσλερ για τη θεραπεία με τη μέθοδο των βλαστοκυττάρων, η οποία βρήκε σθεναρές αντιδράσεις από την κυβέρνηση Μπους. Ένα ντοκιμαντέρ για την ελπίδα που δίνουν οι νέες επιστημονικές ανακαλύψεις και τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει για την «ορθή» χρήση των νέων μεθόδων θεραπείας. Το Terra Incognita είναι μια πρωτοβουλία της εταιρίας παραγωγής Kartemquin με σκοπό την ευαισθητοποίηση του κοινού για το φλέγον θέμα της χρήσης της μεθόδου των βλαστοκυττάρων στην ιατρική επιστήμη θέτοντας παράλληλα ερωτήματα σε σχέση με την ηθική διάσταση του θέματος.

 

 

Βιογραφικό: Η σκηνοθέτις Μαρία Φινίτσο έχει γυρίσει σε διάστημα είκοσι χρόνων πολλές ταινίες έχοντας αποσπάσει σημαντικά βραβεία. Τα θέματά της εκτείνονται από τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων έως την ψυχολογία των νεαρών κοριτσιών. Το Terra Incognita προβλήθηκε σε πολλά φεστιβάλ σε ολόκληρο τον κόσμο και απέσπασε το βραβείο Gold Hugo στο Σικάγο το 2007.

 

 



Το τίμημα της ζωής / DV8: The Cost of Living

Λόιντ Νιούσον    │ Μεγάλη Βρετανία    │ 2004    │ 34 λεπτά

 

Σύνοψη: Ο Ντέιβιντ και ο Έντι ζουν σε μια παραθαλάσσια πόλη και ασχολούνται με το θέατρο δρόμου. Στο Τίμημα της ζωής τούς ακολουθούμε καθώς δουλεύουν, διαφωνούν, περνούν ερωτικές απογοητεύσεις και καβγαδίζουν με παλιούς φίλους, σε μια ταινία που συνδυάζει χορό και θέατρο. Όλες οι ιστορίες μιλούν για το σεβασμό με τον οποίο οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Το Τίμημα της ζωής είναι η τέταρτη ταινία της ομάδας DV8. Χορογραφήθηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Λόιντ Νιούσον. Η δουλειά της ομάδας DV8 είναι τολμηρή αισθητικά και στοχεύει στην ανεπιτήδευτη εξωτερίκευση ιδεών και συναισθημάτων.

 

Βιογραφικό: Ο Λόιντ Νιούσον ίδρυσε τη χοροθεατρική ομάδα DV8 Physical Theatre το 1986 και έκτοτε είναι καλλιτεχνικός διευθυντής της. Οι χορογραφίες του (δεκαπέντε συνολικά) έχουν αποσπάσει πολλές διακρίσεις εντός και εκτός Μεγάλης Βρετανίας. Ο Νιούσον έχει επηρεάσει σημαντικά τον σύγχρονο χορό. Αμφισβητεί την παραδοσιακή αισθητική και δίνει έμφαση στη σχέση νοήματος και κίνησης.

 


 

Το χαμόγελο που δεν πρέπει να ξεχνώ / A Smile to Remember

Καζούγιο Φουκούντα    │ Ιαπωνία    │ 2007    │ 49 λεπτά

 

Σύνοψη: Η 37χρονη Κίμι Οκαμότο, ύστερα από αυτοκινητικό ατύχημα που είχε στα δέκα της χρόνια, έχει ένα τύπο παροδικής αμνησίας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να θυμηθεί ούτε τι έχει συμβεί μόλις πριν από λίγα λεπτά. Παρόλο που το παρελθόν της με το πέρασμα του χρόνου γίνεται όλο και πιο θολό, εκείνη τολμά και φέρνει στον κόσμο ένα παιδί. Η ταινία καταγράφει την προσπάθεια της μητέρας να κατανοήσει τον μικρόκοσμο του δίχρονου γιου της, καθώς αδυνατεί να παρακολουθήσει μέσα στο χρόνο τις αντιδράσεις του και να θυμηθεί το λόγο που εκείνος κλαίει ή της γελά. Ωστόσο, με τη βοήθεια του συζύγου της και των στενών της συγγενών, η Κίμι αγωνίζεται να μεγαλώσει το παιδί της. Ένα εξαιρετικό φιλμ από την Ιαπωνία, για τη δύναμη της μητρικής αγάπης.

 

Βιογραφικό: Το Χαμόγελο που δεν πρέπει να ξεχνώ είναι η πιο αναγνωρίσιμη ταινία της Καζούγιο Φουκούντα και έχει αποσπάσει το σημαντικό βραβείο Hoso Bunka καθώς και το Galaxy Award to 2008. Οι παραγωγές της Φουκούντα έχουν ως κύριο θεματικό άξονα τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα σε κλειστές, τοπικές κοινωνίες. Η ταινία έχει γυριστεί για λογαριασμό του κέντρου NHK της Nagoya.

 


 

Τυφλοί έρωτες / Blind Loves

Γιούραϊ Λέχοτσκι    │ Σλοβακία    │ 2008    │ 77 λεπτά

 

Σύνοψη: Τέσσερις ιστορίες για τον έρωτα μεταξύ τυφλών, δοσμένες με εξαιρετικό τρόπο, μέσα από το πρίσμα του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη Γιούραϊ Λέχοτσκι. Σκηνές μιας κυνικής, ενίοτε σκληρής, πραγματικότητας με αναπάντεχες δόσεις σουρεαλισμού, ένα φιλμ με εξαιρετική κινηματογραφική αισθητική, ανάμεσα στα όρια της μυθοπλασίας και του ντοκιμαντέρ. Μια ταινία έκπληξη από τη Σλοβακία, ένας κόσμος από ανάμικτα συναισθήματα που ξεχειλίζει από ευαισθησία και ανθρωπιά και θέτει νέα ερωτήματα για το νόημα της ευτυχίας.

 

 

 

 

Βιογραφικό: Ο Γιούραϊ Λέχοτσκι σπούδασε σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ στην Μπρατισλάβα από το 1995 έως και το 2000. Εργάζεται ως σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, μουσικών βίντεο και διαφημιστικών σποτ. Το 2003, τιμήθηκε με το βραβείο Aurel για τη σκηνοθεσία του τραγουδιού «Prvá». Οι Τυφλοί έρωτες, με το οποίο συμμετείχε στο Φεστιβάλ των Καννών το 2008, είναι η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους.

 


 

Φιλό & Μαρίνα / Filo & Marina

Καλλιόπη Λεγάκη    │ Ελλάδα    │ 2009    │ 73 λεπτά

 

Σύνοψη: Σ’ ένα προάστιο του Παρισιού, ένας έλληνας γλύπτης, ο Φιλό, παντρεμένος με τη Μαρίνα, δουλεύει αφοσιωμένος στην τέχνη του εδώ και πενήντα χρόνια. Ένα απροσδόκητο γεγονός θ’ αλλάξει τα πράγματα, αλλά ο έρωτας θα δώσει λύση και καινούργιο νόημα στη ζωή τους.

  

 

 

Βιογραφικό: Η Καλλιόπη Λεγάκη έχει γυρίσει κυρίως ντοκιμαντέρ. Έχει σκηνοθετήσει, μεταξύ άλλων, τα: Σπύρος Παπαλουκάς - Ο αρχιτέκτονας του χρώματος, Μίμης Κοντός - Από την Ανατολή ως τη Δύση της Σελήνης, Ηλίας Πετρόπουλος - Ένας κόσμος υπόγειος, Κερατσίνι - Παλιοί και νέοι πρόσφυγες, τις ταινίες μυθοπλασίας Πόθοι στην καυτή άμμο και Καταστροφή. Οι ταινίες της έχουν βραβευτεί σε Ελλάδα και εξωτερικό.

 

 


 

Χαμογέλα και τρέχα: Το εγχειρίδιο του πρωτάρη για το Arty Party / Smile and Run: A Beginner's Guide to Arty Party

Ρέι Τζέικομπς    │ Μεγάλη Βρετανία    │ 2009    │ 13 λεπτά

 

Σύνοψη: Ένας βιντεοκαλλιτέχνης «εισβάλλει» στις πρόβες του Arty Party, μιας ομάδας καλλιτεχνών με αναπηρία, με σκοπό να κινηματογραφήσει τις αντιδράσεις τους. Η επίσκεψή του όμως μετατρέπεται σε μια αποκάλυψη για τον ίδιο, καθώς παρασύρεται από την αναπάντεχη δύναμη και την εκφραστικότητα της ομάδας. Μια ταινία με υψηλή κινηματογραφική αισθητική, ύμνος στη δύναμη των τεχνών και της έκφρασης πέρα από νοητικά και σωματικά σύνορα.

 

Βιογραφικά: Ο Ρέι Τζέικομπς είναι σκηνοθέτης και χορευτής-περφόρμερ. Χρησιμοποιεί την τέχνη της κίνησης ως μέσο για να φέρει τους ανθρώπους σε επαφή με τον κόσμο των αισθήσεων. Μαζί με την ομάδα Ray σκηνοθέτησε την ταινία I Saw a Girl, που απέσπασε το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ Oska Bright.

 

 

Ο Τζόναθαν Τρίτον (διευθυντής φωτογραφίας της ταινίας) ειδικεύεται σε θεατρικές παραγωγές και παραγωγές περφόρμανς. Επίσης καταπιάνεται με όλες τις φάσεις της κινηματογραφικής παραγωγής, από τη σύλληψη της ιδέας και το σενάριο μέχρι την κινηματογράφηση, το φωτισμό και το μοντάζ. Εργάζεται και στην παραγωγή διαφημιστικών ταινιών.

 


 

Χαμουντί / Hammoudi

Ανουάρ Σαάμπ    │ Λίβανος    │ 2007    │ 10 λεπτά

 

Σύνοψη: Ο Χαμουντί, ένα δωδεκάχρονο παιδί από την Παλαιστίνη, θύμα νάρκης των Ισραηλινών, διηγείται την προσωπική του ιστορία, από την τραγική στιγμή που έχασε τους γονείς του αλλά και τα δυο του πόδια μέχρι σήμερα. Η ταινία εστιάζει στη δύναμη ενός παιδιού που διεκδικεί με ίσους όρους τη ζωή του.

  

 

 

Βιογραφικό: Ο Ανουάρ Σαάμπ γυρίζει πολλά ντοκιμαντέρ κινούμενος μεταξύ Νορβηγίας, Λιβάνου και Βρετανίας, με ευρύ κύκλο θεμάτων: οι κούρδοι πρόσφυγες στη Νορβηγία, μια επιχείρηση από τυφλούς αναρριχητές να σκαρφαλώσουν στα Ιμαλάια, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κτλ. Μετά την ταινία αυτή, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα εργαστήρι multimedia για παιδιά-θύματα του πολέμου.

 


 

Χτυπημένος από νάρκη / Something like my eyes (Mine)

Χουσάν Μιρζέ    │ Ιράν    │ 2007    │ 30 λεπτά

 

Σύνοψη: Ένα αγόρι μάχεται να επανακτήσει τη θέση του στη ζωή μετά από ένα τραγικό περιστατικό που συνέβη όταν ήταν στην πρώτη δημοτικού. Μια νάρκη που εξερράγη στα χέρια του τον άφησε τυφλό και με ακρωτηριασμένα χέρια. Σήμερα, έξι χρόνια αργότερα, είναι ο καλύτερος μαθητής του σχολείου και έχει μάθει να διαβάζει το αλφάβητο Μπρέιλ χρησιμοποιώντας τα χείλη του. Η λατρευτή του γιαγιά και ο αγαπημένος του δάσκαλος τον βοηθούν να επιβιώσει και να βλέπει τη ζωή με θετικό τρόπο. Μια πολύ ευαίσθητη ταινία γύρω από την αστείρευτη επιθυμία για ζωή, ακόμη και κάτω απ’ τις δυσκολότερες συνθήκες διαβίωσης.

 

 

Βιογραφικό: Ο Χουσάν Μιρζέ γεννήθηκε στο Ιράν το 1961. Σπούδασε στο κέντρο κινηματογράφου IRIB και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Με την πρώτη του ταινία Sazeneh καθιερώθηκε μεταξύ των πιο σημαντικών νέων σκηνοθετών στο Ιράν, ενώ με το Χτυπημένος από νάρκη έχει αποσπάσει πολλά διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Gold Remi στις ΗΠΑ.

 


 

 

Πληροφοριακό Τμήμα

 

 

Γιγάντιοι βηματισμοί / Giant Footsteps

- Ειρήνη Μαυροματάκη: Η τέχνη της ζωής

 

- Δήμος Γιγαντάκης: Κάθε πόντος ενός βασιλιά

 

Μιχάλης Ταμπούκας    │ Ελλάδα    │ 2009    │ 10 λεπτά

 

 

Σύνοψη: Η Ειρήνη Μαυροματάκη και ο Δήμος Γιγαντάκης είναι δύο άνθρωποι με διαφορετικού τύπου νανισμό. Η Ειρήνη χρησιμοποιεί πατερίτσες. Και οι δύο είναι εξαιρετικοί καλλιτέχνες της σκηνής και της οθόνης. Η ταινία ρίχνει μια ματιά στους γιγάντιους βηματισμούς της ζωής και των δραστηριοτήτων τους.

 

 

Βιογραφικό: Ο Μιχάλης Ταμπούκας είναι ηθοποιός και μεταφραστής. Άρθρα, απόψεις και κριτικές του για το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και την τέχνη έχουν δημοσιευτεί σε πολλές έγκυρες εφημερίδες.

 


 

Γιορτή στο φως / Revel in the Light

 

Ντάιρεν Μάστερσον    │ Καναδάς    │ 2005    │ 12 λεπτά

 

Σύνοψη: «Μια ήσυχη ζωή θα λάμψει». Αυτή τη φράση επιλέγει ο σκηνοθέτης Ντάιρεν Μάστερσον για ν’ αρχίσει να σκιαγραφεί το πορτρέτο της νεαρής Ρεβέκκας Μπεανί, της οποίας το απίστευτο πνεύμα ξεχειλίζει ακόμη και μέσα στις δύσκολες συνθήκες αναπηρίας που ζει. Η μοναδική ιστορία της συγκινεί τους ανθρώπους γύρω της, καθώς η αγάπη προς την οικογένειά της και η συνεχής ελπίδα για ζωή έχουν καταφέρει να τη μεταμορφώσουν σ’ έναν ευτυχισμένο άνθρωπο. Η ταινία είναι η πραγματοποίηση ενός ονείρου της ίδιας της Ρεβέκκας και της Πρωτοβουλίας Ubuntu, ενός ιδρύματος που αποτελείται από άτομα με αναπτυξιακές δυσκολίες και τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

 

Βιογραφικό: O Ντάιρεν Μάστερσον είναι σκηνοθέτης, βραβευμένος συγγραφέας, παραγωγός, μοντέρ και συνθέτης. Τιμήθηκε με το βραβείο John Culkin από το Πανεπιστήμιο Φόρντχαμ για το ντοκιμαντέρ McLuhan Way: In Search of Truth (2007). Το In God’s Hands (2003) απέσπασε το βραβείο καλύτερου σεναρίου/σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Magnificat (2006). Πρόσφατα έκανε την παραγωγή των ντοκιμαντέρ Hidden Steeples και Spoon Man.

 


 

Επτά συν Ένα (7+1) / Seven plus One

 

Άλκης Σδούγκος    │ Ελλάδα    │ 2009    │ 25 λεπτά

Σύνοψη: Πώς γυρίζεται άραγε μια ταινία; Ποιοι είναι αυτοί που κρατούν στα χέρια τους το κινηματογραφικό ραβδί; Ένας αφηγητής προσκαλεί τους θεατές να ταξιδέψουν στον κόσμο του κινηματογράφου, έχοντας έτσι την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τις φάσεις δημιουργίας μια ταινίας, από το στάδιο του σεναρίου μέχρι την προβολή της στις αίθουσες. Την ώρα που την… απολαμβάνουν, ένα μυστηριώδες και αναπάντεχο γεγονός γυρίζει την ταινία πίσω. Αυτή ξεκινά από την αρχή. Πρόκειται για την ίδια ταινία, από διαφορετική όμως οπτική γωνία.

 

Βιογραφικό: Ο Άλκης Σδούγκος σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και στο Εργαστήριο Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας. Εργάστηκε σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς καθώς και στον ημερήσιο Tύπο. Έλαβε μέρος ως καλλιτεχνικός διευθυντής, συμπαραγωγός και σκηνοθέτης σε θεατρικές παραστάσεις, ενώ τα δύο τελευταία χρόνια ασχολείται και με τον κινηματογράφο, ως κινηματογραφιστής και παραγωγός. Η 7+1 είναι η πρώτη αμιγώς δική του δουλειά στον κινηματογράφο.

 


 

Μικρές κινήσεις που αξίζουν / Small things that matter

 

Λουκία Ρικάκη    │ Ελλάδα    │ 2008    │ 30 λεπτά

 

Σύνοψη: Το ντοκιμαντέρ καταγράφει μαρτυρίες από τη ζωή των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν τις συχνότερες φλεγμονώδεις αρθροπάθειες. Παρουσιάζει τα μικρά πράγματα που έχουν σημασία στη καθημερινότητα αυτών των ασθενών, με σκοπό να ευαισθητοποιήσει το κοινό αλλά και τα κέντρα λήψης αποφάσεων.

  

 

Βιογραφικό: Η Λουκία Ρικάκη είναι σκηνοθέτις και παραγωγός. Είναι επίσης καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Ταινιών & Εικαστικών Τεχνών Ρόδου Ecofilms και του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κω για θέματα Υγείας. Είναι συντονίστρια του Balkan Fund (Ταμείου για την ανάπτυξη σεναρίων από τις βαλκανικές χώρες του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης) και ιδρύτρια του Comedy Club (Νύχτες κωμωδίας).

 


  

Προβολή Λήξης

 

 

Αιγαίου κύματα / Waves of the Aegean

 

Αντώνης Ρέλλας    │ Ελλάδα    │ 2005    │ 59 λεπτά

 

Σύνοψη: Ένας αγώνας με τα αιγαιοπελαγίτικα κύματα. Κόντρα στη χέρσα κοινωνική νηνεμία. Η προετοιμασία πέντε ελλήνων κολυμβητών με αναπηρία και των δύο αρτιμελών προπονητών τους για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Το Αιγαίαθλον, ο κολυμβητικός μαραθώνιος του Αιγαίου (από το Σούνιο έως τη Μήλο), διεξήχθη ένα χρόνο πριν από την έναρξη των Παραολυμπιακών της Αθήνας. Οι δυσκολίες του εγχειρήματος έμοιαζαν ανυπέρβλητες.

 

Με την ταινία αυτή καταρρίπτεται ο ρατσιστικός μύθος που θέλει τον άνθρωπο με αναπηρία εξ ορισμού δυστυχή. Αφιερώνεται σ’ εκείνους που έχουν τη δύναμη να μοιραστούν και να γιορτάσουν. Σ’ εκείνους που αποζητούν κολύμπι διάρκειας υπό συνθήκες υψίστης ορατότητας. Εν δυνάμει για όλους...

Υπάρχει έλλειμμα

καθοριστικό της ταυτότητας του άλλου;

Μόνο αν εστιάσει η ματιά σ’ αυτό.

Μόνο αν η ματιά λειτουργεί ταγμένη

να εντοπίζει το έλλειμμα του άλλου.

Μόνο εάν η ματιά είναι ελλειμματική η ίδια.

 

http://www.aegean-waves.gr

 

Βιογραφικό: Ο Αντώνης Ρέλλας σπούδασε στη Σχολή Λυκούργου Σταυράκου. Εργάστηκε στην τηλεόραση ως σκηνοθέτης, μοντέρ και έκανε έρευνα και ρεπορτάζ. Έχει γυρίσει μουσικά βίντεο, διαφημιστικά, έχει σκηνοθετήσει για το θέατρο και έχει δημιουργήσει ψηφιακά εικαστικά για παραστάσεις. Από το 1990 μέχρι σήμερα έχει γυρίσει, ως ανεξάρτητος σκηνοθέτης, τη μικρού μήκους ταινία Το καρφί και τα ντοκιμαντέρ Είμαι ζωντανός, Αιγαίου Κύματα και Καλλίστη θήρα. Με την συμμετοχή του σε διεθνή φεστιβάλ, έχει αποσπάσει βραβεία και έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα διεθνώς. Eίναι άκτιβιστής και οργανώνει δράσεις που αφορούν την καταπάτηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ.

 

Πριν την προβολή ο Αντώνης Ρέλλας θα λάβει τιμητικό βραβείο από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.

DESIGNED BY COMMON SENSE
POWERED BY e-thelontis